Heeft u vragen?

Mandy - Huishoudelijk ondersteuner

“Ik ben echt heel blij”

Mandy werkt als huishoudelijk ondersteuner bij ouderen thuis.

“Verpleegkundige, dat wilde ik altijd worden maar ik heb altijd in de administratie gewerkt. Door mijn fibromyalgie heb ik wat stappen terug moeten doen en dit was niet altijd makkelijk maar toch bleef de zorg in mijn hoofd zitten. Uiteindelijk heb ik toch de stap gezet om te solliciteren als huishoudelijk ondersteuner. Ik heb een heel fijn en open gesprek gehad en het was gelukkig niet zo zakelijk en serieus. Toen ik aangenomen was kreeg ik twee middagen een cursus over het werken en communiceren met de ouderen en kon ik daarna meteen aan de slag”

“Ik werk tijdens de schooltijden van mijn dochter en kan de uren werken die mijn lichaam ook aan kunnen. Ik ben in beweging en heb een ritme en daardoor bijna geen last meer van de pijn in mijn lichaam; ik ben blij, heel blij!

“Ik deed mijn eigen huishouden ook en dacht dan kan ik het vast ook bij iemand anders en dan krijg ik er nog voor betaald ook. En het is zoveel meer; de mensen zijn echt blij dat je er bent. De band die je opbouwt en het praat je wat je maakt maken mijn werk ontzettend leuk. En zo komt het nog wel eens voor dat ik al klaar ben met werken maar toch nog even gezellig blijf kletsen.”

“Collega’s zie ik niet veel omdat je allemaal ergens anders werkt. Wel zitten we allemaal in een groepsapp voor als je vragen hebt. Ook hebben we een aantal keer per jaar een vergaderingen en een teamuitje. Dan zie je je collega’s wel en dat is heel gezellig. In de zomer werken we altijd met extra hulp van vakantiekrachten. Mijn bonusdochter werkte bij de supermarkt maar toen ik vertelde dat ze bij ons kon werken, en daarmee ook meer verdiende, was ze meteen enthousiast. Ze is meegegaan en gaat nu in de zomer ook bij ons werken. Dat vind ik heel gezellig.”

“Diep van binnen heb ik nog steeds de wens om een opleiding in de zorg te gaan doen. Op dit moment ben ik vooral heel blij dat ik een baan heb die ik goed kan combineren met thuis en dat mijn pijn bijna weg is maar wie weet, in de toekomst.”